Voorwaartsch. Dit ene woord heeft het allemaal in zich; ‘Ouderwetsch vooruit’. Ouderwets omdat het nog steeds dezelfde band is, en voorwaarts omdat de liedjes ons steeds weer vooruit brengen.
Zowel qua productie als het gevoel wat steeds weer ontstaat als er afgetikt wordt. Alsof we voor de eerste keer op de bühne staan. Met datzelfde enthousiasme werkten we aan de nieuwe liedjes. Als een karavaan die opnieuw vertrekt. Huifkarren vol muziek over de liefde (Zigeunerin), over vroeger en nu (Middag In Mei), over vallen (Gekapseisd) en weer opstaan (Elke Eerste Keer). Over weggaan (Niks Zonder Ow), en weer thuiskomen (Casa Halleluja). En waar een reizend gezelschap (Voorwaartsch) op het einde van ‘n lange tocht behoefte aan heeft (Leidingwater). Om bij het kampvuur (Moaneschien) na ’n avond vol feest en grote levensvragen (Drei Alles Um), te eindigen met ’n ballade (Vastenoavend Is Vurbeej). En na Gisteroavend, gewoon weer verder op het ritme van ’n Hoempa hart.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.