DEVENTER – De ruim zevenduizend bezoekers van het Mega Piraten Festijn in Deventer vormen gezien vanaf de tribune een kleurrijke meute. Meisjes dragen lichtgevende en flikkerende vlindertjes en oortjes in hun haar. Alles en iedereen in de tent deint, zingt mee en lacht. Hoewel grote namen als Jannes en Jan Smit een ware heldenontvangst krijgen, scoren de Deventer artiesten ook. Met name Jaman lijkt een grote ster te gaan worden. Maar het MPF kende nog een andere ster: Andy van der Meijde.
Een echt goede zanger is de ex-profvoetballer niet, dat geeft hij zelf ook toe, maar als hij even de tent betreedt, is het voor hem gedaan met de rust. In enkele minuten tijd lijkt het alsof heel Deventer met hem op de foto wil.
Maar dat is al wat later op de avond. Even terug naar het begin. Joey Kramer uit Deventer is die avond de tweede artiest die het podium betreedt om zijn single ‘Als je nu nog niet weet’ te zingen. Het publiek maakt er, ook als is het vroeg op de avond, meteen een feestje van. “Ik kon wel merken dat het een thuiswedstrijdje was”, stelt hij na afloop. “Ik zag veel bekenden in het publiek. Zo’n optreden voor je eigen publiek heeft wel een lading. Toen ik voor de ‘deure’ stond, liepen de rillingen mij over de rug. Maar als je dan eenmaal het podium opkomt, is het goed. Deventer is belangrijk voor me; de stad maakt onderdeel uit van wie ik ben. Of ik in Zwolle zou optreden?” Hij begint te lachen. “Ja, tuurlijk!”
Om Harm Wolters, één van de leden van het shantypoptrio Ancora, heen waren er vooraf wat twijfels. Zou hem als Zwollenaar geen bierdouche wachten? De zorgen blijken volledig ongegrond. “Het publiek deed nog beter mee dan ik durfde te hopen. Het blijkt wel: muziek verbroedert. Ik zag alleen maar lachende en vrolijke gezichten.”
Presentator Willie Oosterhuis vermaakt zich ondertussen prima op het podium. Hij leidt fans naar hun geliefde artiesten zodat ze op het podium even mee mogen zingen/dansen of wat dan ook. Zo krijgen Sieneke en Koos Alberts onder andere bezoek van enkele Downers. Het hoort erbij op het Mega Piraten Festijn, dat een festival voor iedereen, jong en oud, wil zijn. Jan Keizer en Anny Schilder scoren ook. Helemaal als ze Mon Amour inzetten. Bij het dramatisch aangezette tussenstuk, altijd een toneelstukje tussen Jan en Anny, straalt de laatste, ook al is ze getroffen door een ernstige ziekte, als vanouds. “Optreden heeft nu een therapeutische waarde voor me, absoluut”, stelt ze na afloop. “Als je op het podium staat, ben je even niet ziek. Hoe het gaat? Ik voel me nu goed, maar ik leef op het moment per uur, per dag. Hoe het morgen zal zijn, weet ik niet. Het optreden was geweldig. Ja, ik moest weer erg om Jan lachen bij Mon Amour. Dat blijf ik doen, elke keer dat we dat nummer zingen. En ik blijf het ook een mooi nummer vinden.”
Smartphone
Ondertussen maakt Jan Smit er in de tent een triomftocht van. Een aanzienlijk deel van het publiek beleeft het optreden vanachter de smartphone, want elke beweging van de zanger moet natuurlijk gevangen worden voor het nageslacht. Zelfs een oudere dame met een rollator heupwiegt. Het gejuich voor Smit is oorverdovend. Bij piratenklassiekers als ‘Als de morgen is gekomen’, maar ook bij nieuwer werk als ‘Jij en ik’. Deventer vergeet inderdaad even alles om zich heen. Bij ‘Als de nacht verdwijnt’ verbroedert de tent. Overal pakken mensen elkaar vast om gebroederlijk samen te zingen. Behalve dan de mensen die doorkrijgen dat Andy van der Meijde de tent heeft betreden. Al snel wordt hij omringd door tientallen fans die met hem op de foto willen.
Daarna is het de beurt aan Harten 10. Nou vermengen Martien en Tineke hun Nederlandstalige muziek wel met pop; er klopt wel een echt piratenhart in het tweetal. Martien: “We zetten na Jan Smit meteen ‘Wat is mooier’ in. Een echt luisterliedje. Je zag het publiek ineens stil vallen en luisteren naar de tekst. Dat is piratenmuziek hè, daar zit een verhaal in. Neem ook Wimmie met ‘De Ring’. Ja, ik zie ons wel als ambassadeurs van de echte piraten. Dat hoor je misschien niet altijd terug in de muziek; we zingen bij volledige optredens ook wel eens een Roxette-medley, maar we voelen ons wel erg verbonden met de piratenwereld. Ik organiseer zelf ook feesten met echte ouderwetse piratenmuziek. Fantastisch!”
Devotie
Ondertussen is Jannes, qua imago eigenlijk de belichaming van alles waar het MPF voor staat, bezig met zijn zoveelste triomftocht. Deed het gejuich bij Jan Smit soms al zeer aan de oren, het blijkt allemaal nog net iets harder te kunnen. De handen gaan van voor tot achter omhoog, duizenden kelen zingen mee. Adoratie lijkt niet eens meer het goede woord; devotie komt dichter in de buurt. Na ‘Adio Amore Adio’ barst een gejuich los dat zijn weerga niet kent. Het geluid lijkt te leven. Een gescandeerd Jannes wint het af en toe van het gejuich, het lawaai neemt soms even af en dan ineens weer toe. Jannes is oprecht onder de indruk. “Dit is gewoon kippenvel!” Enkele fans betreden het podium en eentje pakt de microfoon. “Hallo, ik ben Sharon en ik ben zóóó verliefd op Jannes”, laat ze onbevangen weten. De zanger zelf slaat dubbel van het lachen, net zoals het publiek, dat Sharon beloont met een luid gejuich. Sharon krijgt een paar smakkerds van Jannes. Hij sluit natuurlijk af met ‘Mijn naam is Jannes’ en zijn vaste outro, een danceversie van ‘Chelsea Dagger’. De tent stuitert op en neer. Veni, vidi, vici, maar dan in de derde persoon!
Verslaving
Na Wimmie, die met zijn hit ‘De Ring’ ook heel wat los maakt, is het de beurt aan Andy van der Meijde met zijn single ‘Mijn naam is Van der Meijde’. Hier en daar wat vals, maar Andy staat er wel met de allure van iemand die zijn hele leven al op het podium staat en maakt met iedereen contact. Twee meiden beklimmen het podium om samen met de realityster te dansen. Het kan en mag allemaal. Na afloop wil ook backstage weer iedereen met hem op de foto. Meerdere jongens van een jaar of 18, 19 strijden, al dan niet enigszins aangeschoten, om de aandacht van de voetballer. “Dit was toch wel even iets spannender dan een wedstrijd in een groot stadion”, vertelt Andy. “Vlak voordat ik op moest, had ik wel zoiets van ‘oeh…’ Of ik een carrière als zanger ambieer? Ja, eigenlijk best wel.” Hij begint te lachen. “Ik moet alleen nog wat meer oefenen, maar dat weet iedereen. Nee, ik vind het gewoon leuk om iets terug te doen voor alle mensen die me steunen. En toegejuicht worden, ja, dat is een verslaving.” Of hij kan schatten hoe vaak hij die avond al op de foto is gezet? Hij begint opnieuw te lachen. “Man, ik ben op een gegeven moment de tent maar uit gegaan. Het kon niet meer. Echt abnormaal!” Andy is niet bang om in dezelfde valkuilen te vallen als gedurende zijn profcarrière. “Ik heb geleerd van mijn fouten. Ik weet wat het leven kan brengen. Geld, vrouwen, ik heb het allemaal gehad. Maar uiteindelijk brengt je dat niets. Thuis komen bij vrouw en kinderen, daar draait het om. Daar kan geen honderd miljoen tegenop.”
Huilen
Het feest gaat door. Jaman krijgt zo’n heldenonthaal dat hij een nummer extra mag zingen. Willie laat het nog maar eens weten. Dit was een straatschoffie uit Deventer waarmee het ook anders had kunnen aflopen, maar hij knokte en knokte. En nu dit. “Hij is van jullie.” Jaman straalt. “Het was grandioos”, zegt hij na afloop. “Echt, Willie had niet nog wat langer moeten doorgaan, want dan was ik gaan huilen. Het hakte er effe flink in. Kippenvel. Dit overtrof al mijn verwachtingen. Wat ook zo mooi was: ik zag een gehandicapt meisje. Ik heb twee keer in opdracht van de gemeente Deventer een evenement gepresenteerd voor gehandicapte sporters.
Verslag door www.megapiratenfestijn.nl
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.